سازوکارهای یک اعتصاب دموکراتیک

اعلام شده که پنجشنبه دو هفته دیگر، سی و یک اکتبر، کارکنان دانشگاه‌ها در انگلیس اعتصاب سراسری دارند. این اعتصاب را چند اتحادیه صنفی در جهت فشار آوردن به دولت در جریان مذاکره برای حقوق کارکنان دانشگاه، به طور هماهنگ برنامه‌ریزی کرده‌اند.

به عنوان یکی از کارکنان حق‌التدیسی که قراردادم برای یک ترم است، این اولین تجربه‌ام در یک حرکت اجتماعی‌ است که نمی‌دانم باید در آن شرکت کنم یا نه. من عضو هیچ اتحادیه صنفی‌ای (جز اتحادیه دانشجویان) نیستم. قبل از اینکه کاری در زمینه تدریس شروع کنم، یک بار دیده بودم که دانشجویانی که تدریس هم می‌کنند با دعوت همین اتحادیه‌ها دست به اعتصاب زدند. در حال حاضر هم می‌بینم که پوسترهای اتحادیه روی تمام بوردهای دانشگاه هست و به خصوص چند نفر از استادان رسمی دانشگاه این پوسترها را به در دفتر کارشان زده‌اند. هفته گذشته هم اعتصاب سراسری معلم‌ها، یک روز مدارس را به تعطیلی کشاند. 

در چند روز اخیر به سایت یکی دو تا از سندیکاها مراجعه کردم تا بدانم ساز و کارشان چگونه است. حق عضویت اتحادیه‌ها کم است و سند و مدرکی برای عضویت نمی‌خواهند، پس خیلی راحت می‌شود عضو یک سندیکا شد. اما مزایایی که اعضا در قبال عضویت در اتحادیه دریافت می‌کنند قابل توجه است: از حمایت‌ها و مشاوره‌های حقوقی رایگان تا انواع بیمه، وام، و تخفیف، و البته مهم‌تر از آن چانه‌زنی با نهادهای قدرت برای حقوق اعضایشان.

امروز یک ایمیل از دانشگاه دریافت کردم که می‌گفت طبق برآورد دانشگاه، اکثریت کارکنان آن بی هیچ کدام از اتحادیه‌های دعوت‌کننده به اعتصاب تعلق ندارند. اما آن تعدادی که عضو این اتحادیه‌ها هستند (که مفروض است که در اعتصاب شرکت می‌کنند) و غیرعضوهایی که می‌خواهند در حرکت حمایتی، آنها هم اعتصاب کنند، باید هر چه زودتر و حداکثر تا دوشنبه فرم ضمیمه به ایمیل را پرکنند و برای دانشگاه بفرستند و شرکت در اعتصاب‌شان را اعلام کنند. این کارکنان دارند از قراردادشان با دانشگاه تخطی می‌کنند و پول ساعاتی که کار نمی‌کنند از حقوق‌شان کسر خواهد شد. بنابراین یک دویست و شصتم حقوق سالیانه آنها بر اساس توافق اتحادیه کارفرمایان دانشگاه‌ها کسر خواهد شد! در ضمن از این ساعت، برای روز پنجشنبه سی و یک اکتبر مرخصی به کسی نخواهیم داد. از آنجا که روز اعتصاب است و ما می‌خواهیم کار دانشگاه ادامه داشته باشد و نخوابد، به همه کارکنان نیاز داریم. 

خب.. حساب کردم که حق عضویت سالیانه یکی از آن اتحادیه‌ها به اضافه کسر یک دویست و شصتم از حقوق سالیانه‌ام هنوز به اندازه حقوق یک روز کاریم نیست! اما هنوز به این نتیجه نرسیده‌ام که می‌خواهم کاسه داغتر از آش شوم. فعلا ترجیح می‌دهم مشاهده کنم و یاد بگیرم. همین.